Αφού προδόθηκε από τον Ιούδα και συνελήφθη, ο Ιησούς οδηγήθηκε ενώπιον των Εβραίων ηγετών και τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο από τον Ρωμαίο κυβερνήτη, Πόντιο Πιλάτο. Παρά το γεγονός ότι ο Πιλάτος δεν βρήκε κανένα σφάλμα στον Ιησού, ο όχλος φώναζε για τη σταύρωσή Του.
Ο Ιησούς μαστιγώθηκε, χλευάστηκε και αναγκάστηκε να μεταφέρει τον δικό Του σταυρό στον τόπο της εκτέλεσης, που ονομάζεται Γολγοθάς. Εκεί σταυρώθηκε ανάμεσα σε δύο κακούργους την τρίτη ώρα (9 το πρωί).
Καθώς ο Ιησούς ήταν κρεμάμενος στον σταυρό, το σκοτάδι κάλυψε τη γη από την έκτη ώρα (μεσημέρι) έως την ένατη ώρα (3 μ.μ.). Την ένατη ώρα, ο Ιησούς φώναξε: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;» για να εκπληρώσει όλες τις Γραφές.
Λίγο μετά, ο Ιησούς είπε: "Τετέλεσται," και εξέπνευσε. Την ακριβή στιγμή εκείνη, το καταπέτασμα του ναού σχίστηκε στα δύο, από πάνω μέχρι κάτω.
Είναι σημαντικό ότι ο θάνατος του Ιησού συνέβη την ώρα της απογευματινής θυσίας, που ήταν όταν έσφαζαν τα αρνιά του Πάσχα στο Ναό.
Το Πάσχα ήταν μια σημαντική εβραϊκή γιορτή που γιόρταζαν την απελευθέρωση των Ισραηλιτών από τη σκλαβιά στην Αίγυπτο. Βασικό μέρος της εορτής του Πάσχα ήταν η θυσία ενός πεντακάθαρου αμώμου αρνιού, του οποίου το αίμα απλώνονταν στο πλαίσιο της πόρτας προστατεύοντας τον πρωτότοκο από τον άγγελο του θανάτου.
Ο Ιησούς, ως «Αμνός του Θεού», πέθανε ακριβώς την ώρα που θυσιάζονταν τα αρνιά του Πάσχα στο Ναό. Αυτό συμβόλιζε ότι ο Ιησούς, η Τέλεια και Αναμάρτητη Θυσία, πέθανε για να ελευθερώσει την ανθρωπότητα από τη δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου.
Οι σάλπιγγες θα ηχούσαν στο Ναό για να σηματοδοτήσουν την έναρξη της σφαγής του αρνιού του Πάσχα. Αυτή η χρονική στιγμή δεν ήταν τυχαία - έδειξε ότι ο θάνατος του Ιησού στον σταυρό ήταν η τελική εκπλήρωση της θυσίας του Αμνού του Πάσχα.
Μέσω του θανάτου Του, ο Ιησούς έγινε ο αληθινός Αμνός του Πάσχα, το αίμα του Οποίου παρέχει αιώνια λύτρωση και απελευθέρωση για όλους όσους πιστεύουν σε Αυτόν.
