Ήταν ημέρα Παρασκευή που σταυρώθηκε ο Χριστός. Την επόμενη μέρα, Σάββατο, οι Ιουδαίοι θα γιόρταζαν το Πάσχα τους. Έτσι για να μη μείνουν τα σώματα πάνω στον σταυρό, ζήτησαν από τον Πιλάτο να σπάσουν τα πόδια των σταυρωμένων για να πεθάνουν το γρηγορότερο. Ήρθαν, λοιπόν, οι στρατιώτες και έσπασαν τα πόδια του πρώτου ληστή και του δευτέρου που είχαν σταυρωθεί με τον Ιησού. Όταν όμως ήλθαν στον Ιησού, επειδή είδαν ότι είχε πια πεθάνει, δεν Του έσπασαν τα πόδια, αλλά ένας από τους στρατιώτες Του τρύπησε τα πλευρά με την λόγχη, οπότε βγήκε νερό και αίμα. Αυτό έγινε για να πληρωθεί η Γραφή: «Δε θα σπάσει κανένα από τα οστά Του. Αυτοί θα δουν Εκείνον που λόγχισαν». Όταν βράδιασε ένας άντρας καλός και δίκαιος, ο Ιωσήφ καταγόμενος από την Αριμαθαία, ο οποίος επίσης ήταν ένας από τους μαθητές του Ιησού, αλλά παρέμενε κρυμμένος για τον φόβο των Ιουδαίων, πήγε στον Πιλάτο και του ζήτησε το σώμα του Ιησού για να το θάψει. Ο Πιλάτος διέταξε να του το δώσουν. Όταν το πήρε, μαζί με τον Νικόδημο, ένα άλλο κρυφό μαθητή του Χριστού, το τύλιξαν μέσα σε σεντόνια, αφού το άλειψαν με αρώματα σύμφωνα με το έθιμο ταφής των Ιουδαίων. Υπήρχε εκεί ένας κήπος, όχι μακριά από το μέρος που είχε σταυρωθεί ο Ιησούς και μέσα σε αυτόν τον κήπο ένα καινούργιο μνημείο στο οποίο δεν είχε ταφεί κανένας. Εξ αιτίας της προετοιμασίας των Ιουδαίων και επειδή το μνημείο ήταν πολύ κοντά κι επειδή βιάζονταν να τελειώσουν το γρηγορότερο, έβαλαν τον Ιησού μέσα σ’ αυτό. Αφού σήκωσαν μια μεγάλη πέτρα, την έβαλαν στην είσοδο του μνημείου και έφυγαν. Οι γυναίκες, που είχαν έρθει με τον Ιησού από τη Γαλιλαία, είχαν ακολουθήσει τον Ιωσήφ και είδαν τον τρόπο με τον οποίο είχε ταφεί το σώμα του Κυρίου. Στο μεταξύ οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι πήγαν να δουν τον Πιλάτο και του είπαν: «Θυμηθήκαμε ότι αυτός ο πλάνος είχε πει όταν ακόμα ζούσε, ότι μετά από τρεις μέρες θα αναστηθεί. Εμείς, λοιπόν, σου ζητάμε να φυλάσσεται το μνημείο μέχρι την τρίτη μέρα, μήπως πάνε οι μαθητές Του και κλέψουν το σώμα Του και πουν ύστερα στο λαό πως αναστήθηκε εκ νεκρών!» Ο Πιλάτος τους είπε: «Πάρτε φρουρά να τον ασφαλίσετε, όπως εσείς ξέρετε». Τότε αυτοί πήγαν και ασφάλισαν τον τάφο σφραγίζοντας την πέτρα και άφησαν στρατιώτες για να τον φρουρούν.
Κατά Ματθαίον 27:57-61
Κατά Μάρκον 15:42-47
Κατά Λουκάν 23:50-56
Κατά Ιωάννην 19:38-42
