Όσα λόγια κι άν Σού γράψω, όσα λόγια κι άν Σού πώ, όλα βρίσκονται στίς λέξεις «Παναγιά μου». Σ’ΑΓΑΠΩ.
Σ’ αγαπώ, γιατί είσαι η Μάνα Τού Δεσπότη Τού Χριστού. Σ’ αγαπώ, γιατί είσαι η Μάνα Αυτού πού σταύρωσα εγώ.
Σ’ αγαπώ, γιατί είσαι εσύ ή φθορά τής αμαρτίας. Σ’ αγαπώ, ώς εκλεκτή Τής Τριάδας Τής Αγίας.
Σ’ αγαπώ, γιατί βαστάς Ιησού Εσταυρωμένο. Σ’ αγαπώ, γιατί βαστάς καί εμέ τόν πονεμένο.
Σ’ αγαπώ, γιατί γλυκαίνεις τίς πληγές τής αμαρτίας. Σ’ αγαπώ, γιατί η ματιά Σου μού γλυκαίνει τήν καρδία.
Σ’ αγαπώ, πού εσύ εσταυρώθης καί εσύ πρίν από Τόν Ιησού, όταν σού πε ο Συμεών γιά τό Πάθος Τού Υιού.
Σ’ αγαπώ, γιατί όταν πέσω ξέρω πώς θά είσαι εκεί καί πώς θά μέ περιμένεις μέ αγκάλη ανοιχτή.
Σ’ αγαπώ, γιατί είσαι Αγάπη. Είσαι Φώς τού ουρανού, σ’ αγαπώ είσαι χάδι καί τού πιό αμαρτωλού.
Σ’ αγαπώ, όταν θωρρώ τή ματιά Σου δακρυσμένη. Σ’ αγαπώ, γιατί η καρδιά Σου είναι πάντα ματωμένη.
Σ’ αγαπώ, γιατί γιά μένα πάντα δίπλα ξαγρυπνάς, σ’ αγαπώ, γιατί είσαι ο ήλιος μεσ’ τόν παγερό χιονιά.
Σ’ αγαπώ, γιατί όταν κλαίω, είσαι δίπλα μου, κοντά μου. Σ’ αγαπώ γιατί μ’ ακούς σάν φωνάζω: «Παναγιά μου».
Σ’ αγαπώ, γιατί είσαι μέσα στής ψυχής μου τόν καημό. Σ’ αγαπώ, γιατί έτσι νιώθω «Παναγιά μου». Σ’ αγαπώ.
Σ’ αγαπώ, γιατί μυριάδες στόματα Σέ ανυμνούν. Σ’ αγαπώ, γιατί από Σένα, Τόν Ιησού δοξολογούν.
Σ’ αγαπώ, γιατί είσαι μέσα, στής ψυχής μου τήν ψυχή. Σ’ αγαπώ, γιατί τό «ήμαρτον» Σύ τό δίνεις στόν Κριτή.
Σ’ αγαπώ, γιατί αναδύεις μύρο κι άνθη θεϊκά. Σ’ αγαπώ, γιατί τ’ αηδόνια έχουν εσένα στή λαλιά.
Σ’ αγαπώ, όταν τά άνθη βγάζουν θεία ευωδία καί αυτά Σέ ροδοντύνουν καί φωνάζουν: «Παναγία».
Σ’ αγαπώ, γιατί ή κτίση υποκλίνεται μπροστά Σου. Σ’ αγαπώ Ο Κτίστης πήρε αίμα απ’ τήν καρδιά Σου.
Σ’ αγαπώ, γιατί η καρδιά Σου στάζει αίμα καί αγάπη. Σ’ αγαπώ η ματιά Σου στάζει Τού Εσταυρωμένου δάκρυ.
Σ’ αγαπώ, γιατί αγάπη είναι τ’ άλλο όνομά Σου. Σ’ αγαπώ, γιατί μ’ αγάπη είναι η παρηγοριά Σου.
Σ’ αγαπώ, γιατί είσαι εσύ.
Σ’ αγαπώ Παντάνασσά μου.
Σ’ αγαπώ γλυκιά Παρθένα.
Σ’ αγαπώ Αγκαλίτισσά μου.
Σ’ αγαπώ, γιατί η ματιά Σου μού φωνάζει «σ’ αγαπώ». Σ’ αγαπώ, γιατί η μορφή Σου μ’ ανεβάζει στόν Χριστό.
Σ’ αγαπώ, γιατί Εσύ ποτέ δέν μέ μαλώνεις. Σ’ αγαπώ, γιατί τά χιόνια τής ψυχής μου ΕΣΥ τά λιώνεις.
Σ’ αγαπώ, γιατί μού δείχνεις Του Ιησού τόν Γολγοθά. Σ’ αγαπώ, γιατί βαστάς τόν αέρα πού φυσά.
Σ’ αγαπώ, αλλά φοβάμαι τήν αγάπη μήν προδώσω. Σ’ αγαπώ, αλλά φοβάμαι άλλο δάκρυ μήν Σού δώσω.
Τής πληγής κλείνει η πληγή, όταν δώ τό εικόνισμά Σου κι ή ψυχή μου ανασαίνει από τη γλυκιά ματιά Σου.
Τώρα ξέρεις Παναγιά μου τής ψυχής τή μελωδία καί τά «Σ’ αγαπώ» πού είπα τής καρδιάς μου ευωδία.
Έργα άξια δέν έχω νά Σέ κάνω νά χαρείς. Μόνο τό «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε» θά Σού ψάλλω νά ευφρανθείς.
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε,
Χαίρε γλυκό τραγούδι,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε
Τής Άνοιξης Λουλούδι
