Ώ Παναγιά μου Δέσποινα !
δέξου τα δάκρυά μου,
τους στεναγμούς μου άκουσε,
δές τη μετάνοιά μου.
Έμπρός Σου Παναγία μου
στέκω γονατισμένος,
την κέφαλήν έχω σκυφτήν
είμαι συντετριμμένος.
Ποιος άλλος ήμπορεί να δεί,
στα βάθη της καρδιάς μου
τις φλόγες τις ακοίμητες
να σβήσει της φωτιάς μου;
Ποιός βλέπει την απόγνωση
και την απελπισία;
Που να ζητήσω έλεος
που να βρώ προστασία;
Με το χρυσό το χέρι Σου,
Βγάλε μ'απ΄το χάος.
Δός μου γαλήνη Δέσποινα,
Άς παύσει αυτός ό σάλος.
Στη σκοτεινιά μου δώσε φώς,
Βασίλισσα Μαρία,
Σύ δώσε μου παρηγοριά
Γλυκειά μου Παναγία.
Ποίημα Μοναχής
ΚΑΙΚΙΛΙΑΣ ΠΟΜΟΝΗ
( 1871 - 1956 )
Ηγουμένης ''Αγίας Μονής
Αρείας - Ναυπλίου
