Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ'.
Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε· ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοί·
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Κοντάκιο
Σ’ Εσένα Θεοτόκε, την Υπέρμαχο Στρατηγό, μ’ ευγνωμοσύνη η Πόλη Σου αποδίδει τη νίκη. Και Σου αναπέμπει θερμές ευχαριστίες, επειδή (με τη δική Σου επέμβαση) λυτρωθήκαμε απ’ τις συμφορές. Εσύ όμως που η δύναμή Σου είναι ακατανίκητη, ελευθέρωσε κι εμένα (την Πόλη Σου) από κάθε είδους κινδύνους, για να Σου αναφωνώ:
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
