Όλοι οι τελώνες και οι αμαρτωλοί συνήθιζαν να πλησιάζουν τον Ιησού και να Τον ακούνε. Οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς διαμαρτύρονταν, λέγοντας ότι Αυτός δέχεται αμαρτωλούς και τρώει μαζί τους.
Εκείνος τότε τους είπε την ακόλουθη παραβολή: «Ποιος από σας που έχει εκατό πρόβατα, αν χάσει ένα από αυτά, δε θα εγκαταλείψει τα ενενήντα εννιά στην έρημο για να ψάξει για το χαμένο ώσπου να το βρει; Όταν το βρει, το βάζει χαρούμενος στους ώμους του και, αφού έρθει στο σπίτι, προσκαλεί τους φίλους και τους γείτονες λέγοντάς τους: «Χαρείτε μαζί μου, γιατί βρήκα το χαμένο μου πρόβατο». Σας βεβαιώνω πως το ίδιο χαρά θα είναι στον ουρανό για την μετάνοια ενός αμαρτωλού παρά για ενενήντα εννιά δικαίους, που δεν έχουν ανάγκη από μετάνοια». (Κατά Ματθαίον 18:12-14, Κατά Λουκάν 15:3-7)
